۴ دَوَران

من فکر می‌کنم. خیلی فکر می‌کنم.

خدا میدونه یه پیام ساده رو چند بار ویرایش می‌کنم. چند بار چیزی رو نوشتم و نفرستادم این‌جا.

همه‌ش این ترسه هست که نکنه حرفم دلیل رخداد بدی بشه.

هر بار میرم حرف بزنم به خودم میگم: هیس! هیچی نگو اگه بد بشه چی؟!

و دقیقا همون یه ثانیه‌ای که حواسم نیست و دهنم باز میشه همه چی رو خراب می‌کنم. همه چی بد میشه.

بعد خودمو دعوا میکنم که: دیدی بد شد!

 

بعد دوباره بیشتر فکر می‌کنم. خیلی بیشتر فکر می‌کنم.

 

 

آخر یه روز سرم مث یا بادکنک پر باد میترکه!